SI UN DÍA YO ME MUERO (Mi poema)
Luis Milán (Mi poeta sugerido)

Inicio » Espiritual » SI UN DÍA YO ME MUERO

¡Gracias por leer esta publicación, ¿deseas comentar?  haz click en el botón de la derecha!

MI POEMA… de medio pelo

 

Querido dios. Si un día yo me muero,
si un día tú decides que he de irme
tendrás de penitencia antes que oírme
cantarte las verdades del barquero.

Que el mundo, bien lo siento, está mal hecho
los hombres todo son menos humanos,
lanzando van las piedras con sus manos
que esconden golpes dándose en el pecho.

Y muchos hay que son intolerantes,
avaros por demás y vanidosos,
hipócritas, tunantes, caprichosos,
farsantes y cretinos y pedantes.

Y qué decir de aquellos que cainitas,
zurrando van a un pedo la badana,
no salen a bailar de buena gana,
curando las heridas con tiritas.

Si un día yo me muero, dios no quiera,
-debiera aquí decir que nada espero-,
he sido en esta vida un pordiosero
dejando me robaran la cartera.

Mas puestos a pedir, pedir quisiera
pensando en los que atrás vengan, que arreen,
hablarles con franqueza. No peleen.
La vida no merece que se muera.
©donaciano bueno

#Por pedir que no quede, no? Clic para tuitear

MI POETA SUGERIDOLuis Milán

JERÓNIMA

dezirme a, va como va,
yo diré, no como deve,
pues que sé quella no beve
con el cáliz que me da.

Jugad a passagonçalo,
vos y el questá cabo vos,
y reýrme de los dos.

Si jugamos a passar,
el Gonçalo quiero ser
para daros más plazer.

Limpiaos vuestros ojos
y pestañas,
questán llenos de lagañas.

Secáronse por mi mal
lágrimas de mis entrañas
y an quedado en las pestañas
secas por una señal.

Hid pidiendo con un guante
para ver lo que hos darán
todas quantas aquí están.

Yo bien andaré pidiendo
lo que mucho ha menester
este pobre de plazer.

Buscando por estas damas
dezilde, si ay Mencia:
hermosura y alegría.

MENCIA

quien os hizo bien sabía
que criava en vos dos cosas:
hermosura entre hermosas
y entre tristes alegría.

Yos mando que toquéys palmas,
pues yo sé que poco a poco
vos las tocaréys de loco.

Yo lo haré como mandáys,
que ya ha mucho que las toco,
que por vos he buelto loco.

A la noche yo querría
que cantéys en la vihuela:
nadie de mi mal se duela,
pues que todo es alegría.

A la noche cantaré:
nadie de mi mal se duela,
pues él mismo me consuela.

Arrancaos dos cabellos
de vuestras barbas muy presto
sin hacer señal ni gesto.

He aquí ya dos cabellos,
mas si yo fuesse de ellas,
a cabellos, o cabellas,
me querría ver con ellos.

Buscaréys por estas damas
y diréys, si ay Raphela:
quien os ama siempre vela.

RAPHELA

quien os ama siempre vela,
que durmiendo está velando
quien a vos está ensoñando.

Yos mando que os asentéys
al cabo daquella sala,
que de lexos vuestra gala
muy mejor la venderéys.

¿Qué aprovecha que yo esté
lejos de poder hablaros,
pues estoy para alcançaros
tan cerca como yo sé?

Un desseo me a tomado
de veros cómo corréis,
si no os corréis.

Un otro desseo tengo:
alcançaros por mi vida
de corrida.

Yos mando que me sirváys
ciertos días la semana,
y si estoy de mala gana
que por do venís bolváys.

Si atrás he de bolver
quando tal os hallare,
cierto está que caeré
pero no de bien querer.

Buscaréys por estas damas
y, si Aldonça ay, diréys:
vos sabéys a qué sabéys.

Aldonça sabe
solo ella a lo que sabe,
que quien quiere gustar della
gustará a solo en vella,
lo que en ella nunca cabe.

Yos mando que no habléys
por espacio de un hora,
por que no nos enogéys
a criada ni a señora.

Yo haré vuestro mandado,
mas a veces yo no mando,
pues harto habla callando
quien de vos es maltratado.

No quiero questéys sentado
hasta tanto que os lo diga,
por ver si ternéys fatiga
de haveros yo mandado.

Vos holgáys de verme en pie
para más cansar mis pies,
yo querría estar en tres
por lo que me cansaré.

Yréys con ojos cerrados
a tocar a la pared
y pedirme una merced.

La merced que yo hos pido,
es cegado me avéys,
que vos, señora, me guiéys.

Buscaréys por estas damas
y dezid a Ysabel:
matadora no cruel.

ISABEL

tiene el nombre de Abel
y las obras de Caín:
dos contrarios en un fin,
matadora no cruel.

Levantaos a saltar,
que saltando ganaréys
algún baque que daréys.

Si saltando yo pudiesse
dar un baque do querría,
nunca me levantaría.

No la hagáys de mala gana,
que nos pienso hazer enojo,
cerradnos una ventana
y seréys della cerrojo.

Ciro de tan cruel guerra,
busque a otro que escalabre,
que a do una se cierra
otra ventana se abre.

Meteos a la ventana
hasta que seáys llamado
o saludado.
Yo yré con condición
que si no soy saludado
sea yo de vos llamado.

Buscaréys por estas damas
y dezilde, si hay Juana:
en la gala muy galana.

JUANA

en la gala muy galana,
hermosa entre hermosas,
a quien matan estas cosas
nunca sana.

Estendeos en el suelo
como hombre amortecido
y echad un gran gemido.

Vos, señora, soys el suelo
y yo soy el estendido,
enterrado en vuestro olvido.

Levantaos con dos otros
y los tres sin lisión
jugaréys al avejón.

Lavejón sabéys qué dize
quando él haze zun zon:
que las damas falsas son.

Allegad a una dama
y dezilde en confisión
una muy buena razón.

Véome con tanta pena
y con tanta turbación
que no estando en razón,
cómo la diré muy buena.

Buscaréys por estas damas
y dezilde a Leonor:
quien os sirve es muy señor.

LEONOR

quien la sirve es muy señor,
pero no della,
que vencido queda en vella.

Mandad luchar a dos pages,
y si el vuestro es vencedor,
vos lo seréys en amor.

Nunca me veré perdido
ni mi page perdedor,
pues que yo soy en amor
vencedor de bien vencido.

Quitaos de la cabeça
vuestra gorra, porque creo
que con ella estáys más feo.

Yo me quitaré la gorra,
pero no de la cabeza,
quen vos nunca se estropieça.

En el suelo arrodillado
soplicad a una dama
que os mande meter en fama
de muy frío enamorado.

Agora por Dios eterno
veo mi trabajo en vano,
pues que siendo un verano
me tienen por un invierno.

Buscando por estas damas
dezilde, si ay Francisca:
quien os ama bien sarrisca.

FRANCISCA

quien os ama bien sarrisca,
que si muere por tal dama
siempre bivirá su fama.

Yo os mando que digáys
de quántas soys servidor
para daros por traydor.

A traydoras, ser traydor,
pues no hay otro remedio
que a traydor, traydor y medio.

Por mostrar qué gesto hazéys,
reýos sin alegría
con una risada fría.

Vuestro amor anda tan frío
que, helando mi plazer,
el reýr frío ha de ser.

Yo os mando que digáys
de las gracias que soléys
y que vos os las riáys,
que solo las reyréys.

Yo haré lo acostumbrado,
vuestras gracias diziendo,
y ellas me han tan maltratado
que no quedaré riendo.

Buscaréys por estas damas
y diréys a Margarita:
vuestra gracia es infinita.

MARGARITA

es tu gracia infinita
tanto que los que la miran
la dessean y sospiran.

Jugaréys otro y vos
con las manos a la esgrima
y el que quedara encima
sea señor de los dos.

Hartas veces he jugado
con mis males a la esgrima
pero nunca fuy encima,
pues no os he señoreado.

Yos mando, si vos queréys,
que digáys una mentira
daquellas que vos soléys.

Nunca mentí por mi fe
en deziros que soy vuestro,
pues lo siento y lo muestro.

Baxad baxo al entrada
y subid con gran presencia
y aréys una reverencia
a la que nos tiene en nada.

Haunque no me tenga en nada
no me quiero maldezir
pues me veo ya subir
lascalera del entrada.

Buscaréys por estas damas
si huviere Chatalina
y dezilde ques divina.

CATALINA

en sus obras es divina,
y humana quando mira
al galán que la sospira.

Hid pidiendo con un guante
para ver lo que hos darán
todas quantas aquí están.

Yo bien andaré pidiendo
lo que más ha menester
este pobre de plazer.

Hazeos a la ventana
y dezid a dos o tres
cos digan qué hora es.

Las horas de gran contento
quando las quieren contar
más presto suelen passar.

Abaxad baxo a la puerta
y pedid a dos o tres
quánto tenemos del mes.

Si ha de ser en mi favor,
dende agora os lo muestro
si me asentáys por vuestro
en libro de servidor.

Buscaréys por estas damas
si ay Ángela alguna
y dezilde: sola una.

ÁNGELA

ángel es, ángel será,
y a quien ella es el bueno
siempre está de gloria lleno.

Punchad vuestra mala lengua
con un alfiler delgado,
pues que soys tan mal hablado.

Por que sienta mayor mengua
ha causado mi passión
quen hablar mi coraçón
lo borra todo la lengua.

Menazalda con el dedo
a quien vos soys servidor,
por ver si hará de miedo
lo que no haze de amor.

Plázeme, mas yo recelo
questa burla cueste cara,
pues será escupir al cielo
y bolverme a la cara.

Bolved los ojos en blanco
mostrando muy gran enojo
y direos: tan blanco el ojo.

De haver sido tan franco
de verme tan cativo,
bolveré, pues que no vivo,
mis tristes ojos en blanco.

Buscaréys por estas damas
si ay alguna Esperança
y diréys: sin confiança.

ESPERANÇA

en su nombre ay confiança
y en sus obras no es tal,
pues a mí me hazen mal.

Mete el dedo en vuestra boca
y mordelde con gran saña,
y será muy buena maña
si engañáys alguna loca.

Ninguna veo tan loca
que se dexe ya engañar
sino mordiendo el lugar
con que se gana la boca.

Preguntad a una dama
si llegáys a treynta años,
que según vuestros engaños
más nos muestra vuestra fama.

Si engañando a quien engaña
perdones san alcançado,
quántos avéys vos ganado.

Echad fuera essos pages,
vayan fuera de la sala,
pues parecéys mastre sala.
Muy mejor parecería
de mayor nombre y fama
maestron cama.

Buscad bien por estas damas
si halláys alguna Ynés
y dezilde una es.

YNÉS

en el mundo una es
sola Fénix en el mundo,
sin igual ni sin segundo.

Pues que soys buen caçador,
hazed con un pañezuelo
un señuelo.

A quien yo haré señuelo
me verná tarde o temprano
a la mano.

Hid delante una dama
y dezilde un donayre
de buen ayre.

Yo yré delante aquella
que no sé sino mirarla
y contemplarla.

Preguntad a una dama
si soys para ser amado
o desamado.

A quien yo preguntaré
ya yo sé qué me dirá,
según os va.

Buscaréys por estas damas
y diréys a Beatriz:
tú, mi sola emperatriz.

BEATRIZ

es mi sola emperatriz
y ame muerto con justicia,
pues no mata con malicia.

Pues que soys un espantajo,
espantad una donzella
y nos alleguéys a ella.

Si suelen morir damores,
mejor soy para matar
que no soy para espantar.

Preguntad a una dama
si mostráys en ser callado
enamorado.

Yo se lo preguntaré
y en mi gesto lo verá
y creerá.

Mal hos está vuestra gorra,
ensayalda a uno o dos
si estará mejor que a vos.

Gorra que tan bien criada
siempre a sido para vos,
porque burláys de los dos.

Buscaréys por estas damas,
y si Anna se hallara,
dezilde: vos mi manna.

ANNA

es como una manna
dallá del cielo cayda,
muy sabrosa e bien sabida.

Soplicad a vuestra dama
que por toda una semana
no hos mire de mala gana.

Ya quissiesse mi ventura
que a mirarme se bolviesse,
y fuesse como quisiesse.

Vuestra capa está bien hecha,
y en mirarla he conocido
de la bolsa que ha salido
en ser corta y tan estrecha.

Ya yo sé lo que mandáys:
que sea muy largo y hecho,
que quien es corto y estrecho
con razón lo motejáys.

Estiraos estas calças,
que no diga algún donoso
que son calças de gotoso.

Son tan viejos mis amores
que de viejos an rugado
mis carrillos y calçado.

Nos dese cuerpo essa capa,
y pues no es de galán,
ensayalda algún truhán.

Pues queréys que me la quite,
vístasela el más gracioso
y será vuestro donoso.

La dama quen su mote está,
si la veys en esta sala,
dezilde con mucha gala:
laudo, mía Laudomia.

Laudomia es
la que siempre fue después
y antes della,
de su nombre la más bella.

Preguntad a una dama
que de qué os ha venido
estar tan descolorido.

Desque perdí la esperança,
ques color del amador,
he perdido la color.

Preguntad a una dama
quándo poco más o menos
seréys vos de los muy buenos.

Muy bueno para vellaco
soy yo siempre y seré,
en lo que sé.

Si la veys en esta sala,
dezilde a Violante:
yo soy vuestro diamante.

VIOLANTE

yo soy vuestro diamante
falso, pues que ser no puedo
anillo de vuestro dedo.

Sabed de quantas aquí están,
o de quien querréys pedillo,
si destar flaco amarillo
soys salido tan galán.

Donde sobra tanto afán
con razón puedo dezillo,
que yo soy el amarillo
y lo flaco es el galán.

Si halláys en esta sala
a María,
dezilde: yos amaría.

MARÍA

con razón hos amaría
como hombre
sino por vuestro gran nombre.

Vuestro amor viejo y rugado
bien será que lo mudéys,
porque ya nos parecéys
que andáys muy corcobado.

Ponerme quiero una muda
y mudar nuevo amor
para parecer mejor
que «quien muda Dios le ayuda».

Saquen algo de comer,
que quiero ver si maxcáys
de la suerte que habláys.

El que no puede tragar
ningún bien en sus passiones
maxca siempre las razones.

A la muy linda Felipa
dezilde muy sospirando:
con vos tiene Amor gran mando.

FELIPA

a vos solo se aplica
este mote tan señor:
toda cosa vence Amor.

Quitaos la capa y sayo
y veremos si el jubón
es mejor que no el sayón.

Lo encubierto es lo mejor,
que lo que se puede ver
no da tanto de plazer.

Embialde un recaudo
a quien mal recaudo hos da,
por ver qué responderá.

Ella me responderá
lo que siempre suele hazer:
el callar por responder.

Hid delante una dama
con mesura
y dezilde la ventura.

Yo le diré la ventura,
que bien la sé por su mano,
pues me convertió en gitano
lo cruel de su hermosura.

Si la veys en esta sala
diréys a la linda Elena:
vos la gloria, yo la pena.

ELENA

vos la gloria, yo la pena,
pues no soy por mi tristura
vuestro Paris en ventura.

Preguntad a una dama
si tenéys de gracioso
tan poco como de hermoso.

No soy, cierto, gracioso
pero doy gracias a Dios
que, si no soy para vos,
para otra soy hermoso.

Dezilde que os adevine
una dama
qué soñastes en la cama.

Mucho más quiero creer
lo que ella pensara
que lo que adevinara.

Si Hipólita veréys
dezilde de vuestra parte:
hermosura y muy gran arte.

HIPÓLITA

quien la vee bien verá
ques hermosa y de gran arte,
pues en todo tiene parte.

Pues siempre miráys al cielo
pareciendo un estrellero,
salid a ver el luzero.

No soy muy mal estrellero,
pues que voy mirando aquella
que de damas es estrella
y de galanes luzero.

Pintad luego en la pared
con un carbón
quién hos tiene el coraçn.

La pared es mi affición
y el nombre que pintaré
es la que siempre terné
y ella a mí mi coraçón.

Dezilde, si es aquí,
a la linda Castellana:
vos soys la estrella Diana.

CASTELLANA

vos soys la estrella Diana,
que trae la luz del día
a quien vuestra lumbre guía.

Hazed un poco el truhán,
que yo sé que todo el año
lo hazéys a vuestro daño.

Yo lo hago todo laño
por daros plazer, señora,
y vos hazeyslo cada ora
solo por hazerme daño.

Salid a mirar el cielo
pa ver si podréys vellas
a tal hora las estrellas.

Ya daquí veo el cielo
y aquella que verme hazía
estrellas a mediodía.

Dezilde, pues la servís,
a la linda Estephanía:
venado mata porfía.

ESTEPHANÍA

venado mata porfía,
que no porfía venado,
pues en vos está provado.

Por las rayas de mi mano
divinad, si soys muy diestro,
qué tiempo de vida muestro.

No tenéys más de bivir
del que vos me dareys vida,
pues es cosa conocida
que quien mata ha de morir.

Dezid a quantos aquí están:
Dios loado,
pues que ya soys acabado.

Sepan quantos aquí están
que vos me avéys acabado,
Dios loado.

Si te gusta #Luis_Milán... Clic para tuitear

Autor es esta páginna

Donaciano Bueno Diez
Si te gusta mi poema o los del poeta sugerido, compártelo. Gracias
Subscríbete!
Notificar a
guest

0 ¡Ardo en ascuas por conocer tu opinión! ¡Anímate a comentar!
Comentarios en línea
Ver todos los comentarios
Echa un vistazo a la siguiente publicación
Escribir un poema es cosa seria,y aun más…
0
Me encantaría tu opinión, por favor comenta.x

Descubre más desde DonacianoBueno

Suscríbete ahora para seguir leyendo y obtener acceso al archivo completo.

Seguir leyendo